Grumman F-9F Panther modeli inşaatı ("Dahta"dan model jet yapımı )

Süper. Bu kalkış ve inişleri Hezarfen pistinde yaptığında ustalık belgeni vericem! :D:D:D

Teşekkürler abi :) pratik yapmaya devam, Hezarfen pistinin yarısından uçabilir hale gelmem lazım :)

Modelin skeyl dönüşümünde kuyruk kancasını da ekleyeceğim, kancasız donanma uçağı olmaz sonuçta dimi :) kancayı ekleyince piste de 5 metre aralıkla 4 kablo sereceğim, gerçek donanma filolarında olduğu gibi her inişte yakaladığım kabloya göre de skor tutacağım :)


05:20 de yine güzel bir sekme olmuş :D ama gaz verip çok güzel toparlamışsın.

İstem dışı burun tekeri vurma ile bahsettiğim tam olarak da o an işte adminim. O anı ve sonrasını dikkatli izlemekte fayda var, görünenden çok daha büyük bir tehlike atlatıldı o anda aslında. Niyetim zaten inmek olmadığı için ve modelin hız kaybetmeye başladığını fark ettiğim için daha teker yere değmeden önce gaz vermeye başlamıştım, burun tekeri vurduktan sonra tam gaza çıktım, ama motorun devir alması, sonrasında modelin hızlanabilmesi epey bir zaman aldı ve tüm bu süreçte modeli olabildiğince düz ve havada tutmaya çalıştım, en son noktada artık yeterince hızlanmıştır deyip de hafifçe elevatör çektiğimde de modelin sağ kanat üzerine yıkıldığını fark edip anında elevatörü hafiflettim ve rudder aileron kombinasyonuyla modeli tekrar düz uçuşa geçirebildim. Konunun en başındaki uzun "deli zırvası" içresinde bir yerlerde ilk modelin "diş geçirmeden ısırması" diye bahsettiğim şey tam olarak buydu işte. yaptığım hatayı gösterdi ama kurtarma şansı da verdi, anında dişlerini geçirmedi... Bu model yerine kanatları geriye doğru ok açılı bir modelle bu yaşansa kurtarma şansım çok daha düşük olurdu. İyi bir ders oldu.

Son uçuştaki inişler tek kelime ile Harika :thumbup::hoppa:

O ana kadarki tüm hataların sonuçları bu inişler :) motoru iyi dinleyin, touch and go lar ve son inişin hiçbirisinde motor rölantide teker koymadım. Teker koyduğumda hemen hemen çeyrek gaz civarında bir yerlerde oluyor motor ve model de burnu yukarı bakan bir halde ya üç tekerleğinin üzerine ya da ana tekerleklerin üzerine oturuyor. Ama biraz daha burun yukarıda uçmaya alışmam lazım, az daha gazlı ve az daha yüksek hücum açısıyla modeli çöktürebilmem lazım, kulağa ters geliyor değil mi :)



Bugün tekerlekleri baştan aşağı elden geçirdim, iyiki de yapmışım, yerdeki anormal davranışın sebebini buldum sanırım. Sol ana dikme aksı en ucundan eğilmiş, ve o uçtaki (iç taraf) 3D yazıcıdan çıkma burçun dönmesini engeller hale gelmiş, biraz da burçun kafasını yemiş ve birbirlerine kaynamışlar. Tornada çelikten yeni bir aks yapıp değiştirdim, ayrıca burçları da iyice gresleyerek yerleştirdim, bugünün uçuşlarında yer kontrolünde bir iyileşme var mı göreceğiz. Burun tekerleğini de söküp çatalı dikkatlice düzelttim. ESM tekerleği robart ile değiştirdim. ESMnin kauçuğu oldukça sert, robart ise içine sünger içlikler konmadığı zaman gayet yumuşak, böylece ilerde yine önce burun tekerleğini yere vurursam ikinci bir enerji emme noktası eklemiş oldum.

Burun tekerleği kontrolü için de bir ekleme yaptım, rudder ile miksini iyice kıstım, bunu sadece kalkış koşusunda ve inişte yavaşlarken kullanacağım, aşırı hareket vermesini engelledim. Taksi sırasında kullanmak için ve farklı rüzgar durumlarında koşuda düz gitmesi için ince ayar yapabilmek için de kumandadaki dönel anahtarlardan birisini ön tekerin kontrolüne atadım. Bir nevi yolcu uçaklarındaki "tiller arm control" gibi birşey oldu.

Son olarak da dünkü tecrübeler doğrultusunda flaplarla elevatörlerin miksine de ufak bir dokunuş daha yaptım, bugünkü uçuşlar bu ayarda son noktayı koyacaktır diye tahmin ediyorum. Diğer kontrol yüzeyleri atımlarına ellemedim çünkü dünkü ayarları gayet güzel oturmuştu. Tabi dün hep iniş takımları aşağıda uçtum, ve uçağın uçuşu epey bir etkileniyor bu durumda, dün yapılan tüm trimler iniş takımının aşağıda olduğu halde kaydedilen trimler. İniş takımlarını toplayınca farklı bir uçuş durumu tanımlı radyoda, ve trimler de bağımsız, bunların da havada yeniden tanımlanması gerekecek.
 
motoru iyi dinleyin, touch and go lar ve son inişin hiçbirisinde motor rölantide teker koymadım. Teker koyduğumda hemen hemen çeyrek gaz civarında bir yerlerde oluyor motor ve model de burnu yukarı bakan bir halde ya üç tekerleğinin üzerine ya da ana tekerleklerin üzerine oturuyor. Ama biraz daha burun yukarıda uçmaya alışmam lazım, az daha gazlı ve az daha yüksek hücum açısıyla modeli çöktürebilmem lazım, kulağa ters geliyor değil mi :)

Bir B737 son yaklaşmada çeyrek gaz civarında oluyor ve 27 feet irtifada gazı rölantiye çekmeye başlıyorsun. Ağır uçakların hiiçbiri rölantide gelip inmiyor zaten. B737 için 27 feet bizim uçaklarda da herhalde 40 - 50 cm irtifaya denktir...
Ama sorunumuz o değil aslında. Ben de birkaç haftadır burun tekerli bir uçağa geçiş yapmaya çalışırken bunu farkettim.
12 kg SeaFury ya da 10kg P51 ile iniş yaparken hemen daima wheel landing yapıyoruz. Yani uçak yere temas ederken henüz stall olmamış oluyor. Wheel landing yaparken pitch attitude ise neredeyse yatay düzlemde kalıyor. Buna alıştığım için, burun tekerli bir uçağı indirirken ya üç teker üzerine vuruyordum ya da doğrudan burun tekeri üzerine iniyordum! Hem yeterince gazlı hem de yeterince yüksek pitch ile gelmek modelde çok kolay değil. Uçağı çok iyi tanımak lazım. Hele jette uçağa ek olarak motoru da çok iyi tanımak gerek.
 
Konunun en başındaki uzun "deli zırvası" içresinde bir yerlerde ilk modelin "diş geçirmeden ısırması" diye bahsettiğim şey tam olarak buydu işte. yaptığım hatayı gösterdi ama kurtarma şansı da verdi, anında dişlerini geçirmedi... Bu model yerine kanatları geriye doğru ok açılı bir modelle bu yaşansa kurtarma şansım çok daha düşük olurdu. İyi bir ders oldu.
Modelimiz hakkını veriyor maşallah :thumbup:
 
Bugünkü uçuşlarda pilotumuz Yüzbaşı Volkan da kokpitteki yerinde bize katılacak!

Artık dahtalar kutusundan bulabildiğim 2.5 mmlik balsalardan kesip biçip yapıştırıp emaneten bir kokpit “küveti” yaptım. Koltuğu da yeniden ön kapağa yapıştırdım.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Yüzbaşı Volkan’ı da koltuğuna oturtup büyük bir lastikten emniyet kemeri yapıp koltukta kalmasını sağladım.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
 
Yüzbaşı Volkan herhalde hiç böyle aşağılanmamıştır. Paket lastiği ile... :D:p:D:p

Yüzbaşı Volkan, yoklukta tayyarelerin kanatlarına yumurta patates ve paça suyu sürerek uçar hale getiren bir milletin çocuğu, emniyet kemeri yok diye görevden kaçacak adam değil!
 
Bir B737 son yaklaşmada çeyrek gaz civarında oluyor ve 27 feet irtifada gazı rölantiye çekmeye başlıyorsun. Ağır uçakların hiiçbiri rölantide gelip inmiyor zaten. B737 için 27 feet bizim uçaklarda da herhalde 40 - 50 cm irtifaya denktir...
Ama sorunumuz o değil aslında. Ben de birkaç haftadır burun tekerli bir uçağa geçiş yapmaya çalışırken bunu farkettim.
12 kg SeaFury ya da 10kg P51 ile iniş yaparken hemen daima wheel landing yapıyoruz. Yani uçak yere temas ederken henüz stall olmamış oluyor. Wheel landing yaparken pitch attitude ise neredeyse yatay düzlemde kalıyor. Buna alıştığım için, burun tekerli bir uçağı indirirken ya üç teker üzerine vuruyordum ya da doğrudan burun tekeri üzerine iniyordum! Hem yeterince gazlı hem de yeterince yüksek pitch ile gelmek modelde çok kolay değil. Uçağı çok iyi tanımak lazım. Hele jette uçağa ek olarak motoru da çok iyi tanımak gerek.


Yolcu uçaklarında iniş yaklaşmasında uçağı olabildiğince drag yapacak bir hale getiriyorlar, bunda bir neden de motorları daha yüksek devirde tutabilmek, bu sayede gazla yapılan oynamalarda motorların reaksiyon süresi kısalıyor hassas ayarlamalara izin veriyor. Ama tüm yaklaşmayı bizim modellerde de buna benzetmek bence doğru değil ve hatta fazlasıyla riskli. Özellikle uzaktan, alçak bir açıyla yaklaşmaya gelen uçağın hızının kestirilmesi çok zor, uçağın içinde olunca işler daha kolay, ama yerden durum farklı. O yüzden benim tercihim nispeten yüksekten dik bir açıyla tam flap basılı olarak piste doğru gelmek oluyor, bu yaklaşma paterninde uçağın hızının görsel olarak anlaşılabilmesi daha kolay, ayrıca burun her daim aşağı baktığı için de aşırı hızsız kalıp alçakta bir stall-spin durumu olma ihtimali de en aza iniyor. Ama pist üzerinde palyeye geldiğinde burnu yukarı kaldırıp modelin hızını düşürürken aynı anda da hassas bir kontrolle gaz açılarak düşey hızın yumuşatılıp teker koymanın makul bir hızda yapılması gerekiyor. Bu son palye pilota yakın olunca görsel olarak kontrolü de daha kolay oluyor.

Warbirdlerde uyguladığımız "wheel landing" aslında üzerine oturup düşünüp tartışmamız gereken bir konu. Eskiden hep "3 point landing" tercih ederdim ve wheel landing sanki daha matah daha iyi bir teknikmiş gibi görünürdü. Yavaş yavaş kendimi bu tekniğe alıştırdım ve bunu kullanmaya başladım. Görsel olarak daha güzel olduğunu itiraf etmeliyim, ama daha mı doğru konusunda ciddi şüpheler oluşmaya başladı kafamda. Instagramda bir texan pilotunun yazılarını okuyordum ve o çok net olarak inişin 3 point olması gerektiğini savunuyor. Yanlış hatırmamıyorsam pek çok amerikan avcı uçağının manuellerinde de inişlerin 3 point olarak yapılması tavsiye ediliyor.

3 point aslında uygulaması daha zor bir teknik, modelin tam doğru yükseklikte stall olması lazım, ama öğrenilip ustalaşıldığında da avantajları büyük. Modelin yerle buluştuğundaki enerjisi hatırı sayılır şekilde azalmış olacak, artı kanatlar stall olduğu için tekrar havalanma derdi de otomatikman ortadan kalkacak. Hurricane gibi modellerde de burun üstü kapaklanma riskini en aza indirecektir. Ve aslında küçük uçaklar için evrensel bir iniş tekniğidir bile diyebiliriz, burundan tekerlekli de bek tekerlekli de aynı şekilde iner, bizim gibi burundan tekerlekli modellere geçince bocalama olmaz :)

Hurricane ile yaptığım son uçuştan sonra da kafamda bu vardı, panterin inişleri ve senin yazdıklarından sonra da iyice kesinleşti. Bundan sonra Hurriyi de 3 point olarak indirmeye çalışacağım.
 
Evet aslında küçük uçaklarda tam touchdown esnasında stall horn ötmesi güzel bir inişin göstergelerindendir. Yani yere artık uçmaya takati kalmamış halde temas edilmeli. Ancak ben bir Messerschmitt'in üç nokta inmesinin çok mantıklı olmayacağını düşünüyorum.
Modelde de warbirdler pisti yalayarak wheel landing yapınca oldukça güzel görünüyor. Yine de her durumda birkaç derece nose up pitch ile yere temas etmeye alışmak her iki tip uçakta da işe yarayacaktır.