Wallingford Tayyare Fabrikası’ndan haberler

Yine epey yoğun bir döneme daldım, ama arayı daha da fazla açamadan, nerde kalmıştık diyelim…

Birincisi bu bir heli motoruna benziyor o yüzden çok beğendim. :heartxf: Fakat redüksiyon dişlisi olmadan shaftı direk pervaneye takarak kullanmış olman enteresan geldi bana. 🤔 Pervane için anormal devirlere çıkmıyor mu dönüş ? ESC'den sınırlasan bu defada mutsuz çalışır, ESC ve pilin fazlaca ısınır diye düşünüyorum. Ayrıca tork ve enerji tüketimi de pek optimum olmaz sanki ?

Abi bu motorun reduksiyon sistemi içinde entegre, dışardan görünmeyen vizkoz kaplinli tork konvertörü var arka tarafında!

Şaka biyana da heli demişken bu yaz/sonbahar dönemi benim için heli pilotajımda önemli bir dönem oldu diyebilirim. Mini Titan Super cobra için 4 yeni 2200mAh pil alıp bolca uçuş yapabildim. Sonuç olarak da benim için büyük insanlık için önemsiz bir başarı olarak kalkıştan inişe kadar tamamen nose-in uçabilecek hale geldim :halay::yuppi:

Gecmis olsun, klasik soru gelsin, ESC kalibrasyonu yapilimiydi ?

Sağolasın abi, klasik soru gelsin tamam, cevabı da Eylül güncellemesinde gelsin :)
Vay şekşe tüm ayıplar böyle güzel olsa :lollol::lol:

Aman dilimizi ıssıralım da nazar değmesin kardeşim. :heartxf::thumbup:

Abi zamanında yazamadım boşu boşuna dilini ısırmamışsındır umarım, zira nazar değdi çoktan :evil:
 
Eylül ayı özetine geçecek olursak…

BMFA ulusal merkezinde uçuş sezonu boyunca her ay bir haftaiçi gününde “sertifika etkinligi” gibisinden bir organizasyon yapılıyor. Nisan ayında kayıt olduğum etkinlik iptal edilmişti malum, sonrasında fırsat olmayınca da yaz boyunca boş geçip eylül ayı sonundaki etkinliğe kaydımı yaptırdım, hem A hem B sınavı istiyorum diye de not düştüm. Açıkçası tüm yaz boyu yağan yağmurları düşündükçe pek umudum yoktu, ama yine de “ya tutarsa” diyerekten yaptım kaydımı.

Benzer şekilde yine BMFA ulusal merkezinde her ayın ilk çarşambasında ITA (Introduction to Aerobatics) etkinliği düzenleniyor. Bu etkinlikte de F3A İngiltere milli takımı elemanları eğitmenlik/mentorluk yaparak etkinliğe katılanlara yardım edip istedikleri alanda pilotajlarını geliştirme imkanı sağlıyorlar. F3A ile pek işim olmamasına rağmen hem B sınavı için elbet faydası olur, hem de AngelS’in ayarlarını vs bu işin ehli adamlar eşliğinde yaparım diye ona da kaydımı yaptırdım.

Bu bahsi geçen ulusal merkez (Buckminster) benim yaşadığım yere 2.5-3 saatlik sürüş mesafesinde. Az buz yol değil, daha önce de hiç gitmediğim biyer olduğu için de öncesinde bir gitmek hem yolları hem de uçuş alanını pisti vs görmek açısından da faydası olur diye umuyordum. Zaten nasılsa yagmur yağacak iptal olacak… derken hava beni utandırdı ve az bulutlu hatta güneşli, hafif ve tam pist doğrultusunda esen bir ruzgar tahminiyle birlikte sabahın erken saatlerinde AngelS ve yedek olarak da T-Craft’ı arabaya yukleyip yollara düştüm. Navigasyon’un 2.5 saat sürer dediği yol 2 saat 50 dk sürünce ucu ucuna sabahki açılış toplantısına yetiştim.

Toplantıda sohbet muhabbet, uçak setupları, trimler manevralar vs üzerine konuşulup sonrasında sahaya çıktık. Sahada her uçucu için bir yardımcı atanıyor ve uçucunun isteği hedefi neyse o yönde bir çalışma planı hazırlanıp uygulanıyor. Ben de niyetimin B sınavı olduğunu, F3A ile ilgim alakam olmadığını, aslen de scale ucakları ve uçuş tarzını sevdiğimi söyleyince bana biraz daha benim kafaya yakın bir abiyi mentor oalrak atadılar. İşin güzel yanı, mentorum, Barry, kendi B sınavında da AngelS 30e ile uçmuş, modeli çok iyi tanıyormuş, ki bunun faydasını da anında gördük. Velhasıl, önce biraz sohbet tanışmayı takiben beklentileri ve hedefleri konuştuk. Hiç başka şeylerle zaman kaybetmeden direk çıkıp bir B sınavı sekansını uçmaya, o arada ne eksik ne fazla görüp, ona göre günün kalanını planlamaya karar verdik. Velhasıl ben de çıktım, önce iki meydan turu ve birkaç tımanış, ters uçuş vs ile modelin trimlerini hallettim (daha tam trimli bile değildi model). Sonrasında da B sekansını uçmaya başladım. B sekansının başlarında loop hareketi var, loopa girdim, ama daha tırmanış esnasında modelin çekişinin pek de iyi olmadığı zaten belli oluyordu. Bunu görünce mentor şaşırdı, tam gaz mıydı o dedi, evet dedim, inanamadı adam. Neyse dedik devam edelim, geri kalan hareketleri de tamamladıktan sonra temel çalışma noktaları olarak tonolar ve spin çıkış zamanlaması olduğuna karar verdik. Ama senin modelde veya motor pervanede kesinlikle bir anormallik var dedi. O da kendi modelinde aynı motor.pervane ve pil kombinasyonunu kullanıyormuş. Tek fark, benim pil daha büyük, ve haliyle de CG az biraz daha önde, ama bunlar da performans farkını açıklamaya yetmiyor. Ne olabilir acaba derken hadi dedim olmaz olmaz ama kumandada gaz 'end pointini' bi kökleyeyim ne oluyor görelim. Zaten %100 olan gaz sınırını %140'a getirdim. Yerde bir test yaptık hemen, çekiş bambaşka! Ben şok! Bunca yıldır, neredeyse ilk çıktıkları andan beri fırçasız motor ve ESC li modeller kullanıyorum, ilk kez böyle bir duruma denk geldim. Hacker gibi bir markanın ESC'si nasıl olur da Futaba kadar yaygın bir kumanda sisteminin sinyal aralığında çalışmaz! Öğrenmenin yaşı yok gerçekten!
Velhasıl, bu saçma ayardan sonraki uçuşta, ilk kez modelin tam anlamıyla kendine geldiğini farkettim. 50m çaplı loopu zar zor atan uçak bir anda sınırsız dikey tırmanış yapar haline geldi. Dev loop ve buntlar, uzun tırmanışlı stall turnler falan bana mısın demiyor. Haliyle keyfim de yerine geldi. Gün boyu AngelS ile 4 uçuş yapabildim, ama o uçuşlarda sitematik bir şekilde çalışarak tonolor hariç, B sınavındaki geri kalan her hareketi istikrarlı bir şekilde yapabilir hale geldim. Tonoları doğru bir şekilde yapabilmek için de tam anlamıyla bir "beyin formatlamasına" ihtiyacım olduğunu farkettim, ki bu belki daha da önemli bir kazanım oldu. Zira yirmi yıldan uzun süredir yapılan bir hareket tarzı artık otomatikleşmiş, bir nevi kas hafızası haline gelmiş, ama sınavın gerektirdiği hareket serisini yapmama engel oluyor. Temizlemenin ve düzeltmenin tek yolu "beyin formatlama", onun yeri de uçuş değil similatörde harcanacak saatler!

Neyse, benim mentor git tonoloarını iyileştir, sonrasında hiçbir sorunun olmaz B sınavını rahatlıkla geçersin diye verdi gazı. Daha da önemlisi, "hazır yanında T-Craft var, istersen hemen gel A sınavını aradan çıkartalım, böylece B için geldiğinde tamamen ona konsantre olursun" dedi (Kendisi aynı zamanda sertifika sınavlarını yapmaya yetkili bir "examiner"di). Tabi dedim, canıma minnet.
Hemen T-Craftı uçuşa hazırladım, sınavın hem teorik hem uçuş kısmını halledip A sertifikamı verip eve geri yolladı beni :halay::hoppa:

O günden birkaç foto gelsin:

Muhteşem ikili :p:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Günün son dakika kahramanı, A sertifikası kazandıran T-Craft:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Tesislerin giriş kapısı hatıra pozu:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu da benim mentorun F3A uçağı. Meretler bence had safhada çirkin uçaklar (zevk meselesi, tartışılmaz) amma velakin bu modellerde kullanılan üretim teknolojileri, her bir yerlerinin ayarlanabilir oluşu ve de özellikle bu kontra pervanelerin mekanizmalarına şapka çıkarmamak mümkün değil! Büyük bir saygıyla hem kompozit üretimlerini hem de mekanizmalarını detaylı bir şekilde inceleyip bir gün bir yerlerlerde kullanırım diyerekten mental notlar almayı ihmal etmedim.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Buarada BMFA ulusal merkezi hakkında da biraz yorum yapmak icap eder. Daha önce videolarda vs çok sık gördüğüm ve hep merak ettiğim bir alandı. Tam bir model havacılık merkezi diyebilirim. Pist çimen, ana pist 300x40 m ölçülerinde. Tali pist de 100x40 m ölçülerinde, kuzeyli veya güneyli rüzgarlar (ana piste dik yönler) çok şiddetli olunca tali piste geçiyorlarmış. Zemin öyle süper düzgün diyemem ama yine de gayet güzel. Sağdan sola (doğudan batıya) doğru tatlı bir eğimi var. Arazi de ileriye doğru önce epey bir eğimle aşağıya doğru alçalıyor, 200-250m ilerde ise yeniden yükselmeye başlıyor ve karşıdaki tepenin yamacını görüyorsuınuz. Bana biraz Hezarfendeki manzarayı hatırlattı, özellikle de gölün kuruduğu zamanları. Meydanın sabit ve sürekli bir NOTAM'ı da var, yani ülkedeki pek çok uçuş alanında geçerli olan 400feet uçuş tavanı sorunu da yok, sınırsız yükseklikte uçma izni var.

RC pistlerine ilaveten bir tel kontrol pisti var, tel çitle çevrili ve çok güzel beton zeminli. Bir alanda da özellikle planör yarışmaları için ayrılmış alan var. Merkezin kendi kamp alanı da var, çadırla veya karavanla gelip geceyi alanda geçirmek mümkün, duş tuvalet kafetarya gibi imkanlar da var. Yazın günlerin uzun olduğu zamanlarda Deniz'le birlikte gelip kamp yapıp iki gün keyifle uçuşlar yapma planımız var...
 
Verimli bir ağustos sonucunda eylül ayına da güzel başlayınca hadi dedim hazır hızımı almışken T-2 için EDF olarak son bir deneme daha yapayım. 15 Eylülde bizim kulüpte "scale day" etkinliği olacak, en azından oraya adam gibi bir modelle giderim eğer uçarsa..
Ama bu sefer niyetim paraya kıyıp adam gibi bir fan alıp, son şansı da gerçekten güçlü bir fanla vermekti. Artık bu da olmazsa da artık uçmayacağını kabul ederim diye düşündüm. Tabi paraya kıyıp derken de gidip o pilleriyle ESCsi vs birlikte türbin motorlar kadar pahalıya gelen sistemlerden bahsetmiyorum, orta sınıf birşeyler olsun diyerekten HSD nin 90mm lik fanını aldım. Paket elime ulaşınca da verdiğim paranın en az bir çeyreğinin kutuya gittiğini gördüm :lol:

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



bu fanı modele monte etmek için yine epey bir modifikayon yapmam gerekti ama onların da üstesinden geldim bir şekilde...
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Velhasıl etkinliğe iki gün kala modeli bitirip modelin gücünü/itkisini test etmek için sahanın yolunu tuttum. Tabii ki AngelS de yanımdaydı ve ITA etkinliğinden beri istisnasız her gece simulatör karşısında geçirilen saatlere ilaveten sahada da pratik yaparak 17 Eylülde gireceğim B sınavına hazırlanmaya devam ettim.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


AngelS ile olan uçuşlar gayet güzeldi, artık tüm soruyu tekrar tekrar hatasız yapabilir hale gelmiştim. Ama T-2 yine bir hayal kırıklığı oldu. Niyetim zaten uçmak değildi, daha çok kalkış koşusundaki ivmelenmesini test etmekti. ama bu yeni fanla birlikte de yine yeterince hızlanmaktan aciz oldu model. Aklıma AngelS ESCsi ile yaşadığım saçma sorun geldi, kumandadan gaz atımlarını arttırdım ama bu sefer olayın bunla alakası yoktu malesef. Kesin olan şey fanın gücünü verebilmesi için "cheater hole" denilen gövdede ilave pencerelere ihtiyacı olduğuydu. Üstüne üstlük, denemeler sırasında yine ufacık bir çukura giren ön dikme kendini salıverdi..
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Tam artık tamam pes ediyorum diyecekken, dedim hadi madem pes ettin, aç şu inat edip bir türlü kesmediğin pencereleri!
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Tornada ve 3D yazıcıyla da, ve bu sefer karbon boru kullanarak, yeni bir ön dikme yapıp modeli iki gün sonraki etkinlikte bir kez daha deneyebilecek hale getirdim.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



15 eylül günü de Dual Ace ve T-2 ile "scale day" etkinliğine katıldım. Şansımıza hava da çok güzeldi ve her sene oldğu gibi yine şahane modeller vardı sahada.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Ama bu sene benim için daha da özel idi, çünkü taa Ummanda iken forumlar üzerinden tanışıp sonradan epey sıkı bir "mektup arkadaşı" olduğumuz, Londra'da yaşayan arkadaşım Mihai ve ekürisi Gabriel de etkinlik için kalkıp geldiler. Her ikisi de sıkı modelciler, özellikle de 3D baskı ve EDF modeller konusunda epey deneyimliler. Hep birlikte keyifli bir gün geçirdik. Aşağıdaki fotoda
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Mihai'nin 3D baskı 'kartal' modeli. Günün sonunda ben de bu mereti uçurma şansına sahip oldum, farklı ama keyifli bir model. Havadaki görüntüsü çok gerçekçi.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Gelelim "Scale day" uçuşlarına...

T-2'yi uçurmak için rüzgarın biraz şiddetlenmesini beklerken dual ace ile uçuşlara başladım. İlk uçuş gayet güzel ve sorunsuız geçti. Ancak ikinci uçuşta havada bir motor stop etti. Neyse ki yine sorunsuz indirebildim modeli. İndikten sonra stop eden motorun pervanesinin kilitlenmiş olduğunu farkettim. Aynı şey daha önce başıma geldiği için içimden direk "aha yine subab düşürdü motor" dedim ve direk sübab kapağını açtım. Açar açmaz da egzost subabının yerinde olmadığını farkettim ;D Silindir kafasını sökünce sübabı yanma odasında yakaladım! Piston tepesine güzel bir damga basmış olarak ;D

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Enteresan bir şekilde subab sağlam ama bu olay bu kadarı da fazla artık dedirtti. Bu motorları söküp kutularında bekleyen, özel olarak eşleştirilmiş olan laser 70 motorlarını bu modele takmaya karar verdim.


Günün ilerleyen saatlerinde rüzgar biraz daha artınca da T-2 yi denemeye karar verdim. Bu sefer hem rüzgar hem de "cheater hole"lar sayesinde modeli yerden kesebildim! Amma velakin, jet motoruyla uçarken gayet güzel trimlenmiş olan model EDF ile çok alakasız bir karakter gösteriyordu. Zaten topu topu 2.5 dakika yetecek pil var, onun da hepsi uçağı trimlemeye gitti. Üstelik uçakta iki farklı uçuş modu var, iniş takımları aşağıda ve toplu halde iken trimler ayrı ayrı yapılıyor (çünkü iniş takımları uçuşu çok etkiliyor). Normalde ilk uçuşlarda iniş takımlarını toplamam, çünkü uçağın iniş takımları aşağıdayken trimlenmesi önceliklidir. Ama burda EDFnin gücü ucu ucuna yetiyor olunca, kalkıştan bir süre sonra modelin pek hızlanamadığını farkedince ne olur ne olmaz diye iniş takımlarını toplayıp sürüklemeyi azaltmaya çalıştım. Sonuçta uçak her iki uçuş durumu için de önceden trimlenmişti, sorun olmasa gerek (diye düşünmüştüm). Haliyle bu ilk 2.5 dakikalık uçuş tamamen uçağın iniş takımları toplu halini trimlemeye gitti (yetmedi de). Haliyle de, iniş vakti geldiğinde hala tam olarak trimlenmemiş bir modelle iniş yapmam gerekti 😓 Modeli son yaklaşmada zar zor da olsa bir şekilde pist başına kadar getirebildim, artık pist garantilenince de gazı kestim, ama gazı kesmemle birlikte de model burun düşürüp ilk teması ön teker üzerine yapıp pogoya girdi. Neyse ki hemen toparlayıp ilk sekme sonrasında ana iniş takımları üzerine kondurmayı başardım ve hasarsız bir şekilde inebildim. İlk uçuşun kısa bir videosu aşağıda:

Bu VIDEOYU görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


İkinci uçuş uçuş olarak biraz daha iyiydi, trimleri biraz daha oturtabildim. Ama iniş çok daha kötüydü, ve burunda epey bir hasar oluştu.
Modelin EDF ile uçurulması jet motoruyla uçuşuna göre çok daha zorlu oldu diyebilirim. En temel (ve enteresan) sorun motorun itki açısından kaynaklanıyor. EDF ile gaz verdiğinizde model burun kaldırmak istiyor, gaz kestiğinizde ise burun düşürmek. Bu aslında tasarımdan kaynaklanan bir problem. Tasarımcı modeldeki itki hattının ağırlık merkezinin epey altında olmasından ötürü modelin burun kaldırma eğilimini farkettiğinde çözüm olarak komple motor montaj açısını değiştirmek yerine çıkış borusunu (thrust tube) 5 derece aşağıya çevirerek bu etkiyi azaltmaya çalıştığını söylüyordu. Ben modeli jet motoru için modifiye ederken, motoru doğrudan "thrust tube" içine yerleştirdiğim için itki hattım doğrudan 5 derece aşağı bakıyordu ve hiçbir zaman bu gaz ile birlikte burun kaldırma-düşürme etkisini yaşamamıştım. EDF ye geçince, sadece tüpün açısını değiştirmenin o kadar da etkili olmadığını yaşayarak öğrenmiş oldum. Bunun haricinde bir diğer önemli fark da modelin uçuş hızından kaynaklanıyor. Jet motoruyla hız arttıkça itki kaybı yaşamıyorsunuz, o yüzden de model rahatlıkla güvenli ve rahat bir hızda uçuyordu. EDF ile hız arttıkça net itki de azalıyor, zaten ucu ucuna yeten bir itki olunca da model havada kritik hıza yakın seviyede yavaş uçuyor, haliyle kontroller de trimler de karakter de çok daha farklı oluyor. Malesef bunun sonuçlarını ilerleyen haftalarda, biraz da bile isteye, daha da acı bir şekilde gördüm...

Şimdilik Eylül ortasında mola verip ayın ikinci yarısını bir sonraki bölüme bırakalım :saygilar::RCKolik:
 
Eylülün ikinci yarısıyla devam :)

Scale dayden hemen iki gün sonra, ayın 17’si sabahında yine yeniden BMFA Buckminster yollarına düştüm. Bir önceki seyahatten alınan dersle bu sefer 15 dakika daha erken tekerimi döndürüp biraz da değişik bir rota takip ederekten 2.5 saatte sahaya ulaştım.

Hava 4 Eylüldeki ITA etkinliğinden de daha güzeldi, hafif bir rüzgar, az bulutlu bol güneşli.

Saat 10 civari bir pilot brifingi yapildi. Yaklaşık 10 aday vardı sahada, birisi Helikopter A, ben ve bir aday daha uçak B, kalanlar da uçak A sertifikası için gelmişler.

Eğitmenler ilk olarak günün amacının eğlenmek ve öğrenmek olduğunu anlatıp sonrasında da sınavlarda yapılması gerekenleri ve tipik hataları anlattıkları birkaç demo uçuşu yaptılar. Bazı adaylar “önce bikaç deneme sınavı yapabilir miyiz?” diye sorunca da adayların bir gün içinde iki kez sınava girme hakkı olduğunu hatırlatıp, en verimli seçenek olarak direk ilk sınav hakkını kullanmak, o sırada da egitmenle birlikte eksikleri görüp gün içinde o eksiklere yönelik çalışıp sonrasında da ikinci sınav hakkını kullanmak olduğunu hatırlattılar.
Bana da bu yaklaşım mantıklı geldi, gidip uçağımı hazırladım, sonra bakındım kimse sınava hallenmiyor, gidip eğitmenlere “ben hazırım hadi!” dedim. Tamam diyip yanıma bir eğitmen/examiner verdiler, adam da şansıma hem scale sevdalısı hem de jet pilotu çıktı. Neyse, yerdeki uçuş öncesi hazırlıkları ve kontroller safhasından sonra uçuş kısmına geçtik. Uçuşta da “bunt” sırasında az biraz orta eksenden şaştım, ama standartlar dahilinde kabul edilebilir derecede dedi eğitmen, ilk tonolarda soldan saga gelirken ikinci tonom pek de iyi degildi (ilkine gore daha hizli yaptim), ama sağdan sola yapılan tonolar tamamen nizami olunca eğitmen soldan sağa doğru olanları tekrar yapalım dedi, ikinci seferde tam nizami yapınca da diğer hareketlerle devam ettik. Onlarda da sorun olmadan tüm uçuşu tamamladım, uçuş sonrası kontrolleri ve sınavın teorik kısmını da tamamlayınca B sertifikamı resmen almış oldum! :halay::yuppi:

Günden bikaç kare:

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Sabah erken saatlerde sınavı geçince de günün geri kalanında keyif uçuşları yapıp, diğer adayların uçuşlarını izleyip bolca sohbet muhabbet etme fırsatım oldu.

Diğer adayların uçuşlarını ve eğitmenlerin tutumlarını izledikçe de sınav için bunca yol tepip buraya gelmekle ne kadar doğru bir karar verdiğimi bir kez daha gördüm. Buradaki ortam “eğlenme ve öğrenme” üzerine odaklı. Eğitmenler yapıcı bir şekilde ve sabırla ilgilenerek adayların daha iyi ve güvenli uçmaları için gereken bilgileri teknikleri paylaşıyorlar. Sınav ve sertifika ise sadece bunun resmi bir şekilde belgelenmesi gibi görünüyor.
Kulüplerde ise durum biraz daha farklı. Bazı insanların yetki verildiği zaman kraldan çok kraldı oldukları bir gerçek. Malesef klüp “examiner”lerinde de bu görülüyor(muş). Benim bizim kulüpteki examinerlar ile fazla bir temasım olmadı, bikaç kere sınav ayarlamaya çalışsam da zamanlama denk gelmedi hiç. Sadece bir kez, şans eseri, ben RV-4 ile çalışırken beni kulüp examinerlerinden birisiyle tanıştırmışlardı, adam ben uçarken iki dakika yanımda durup, bu uçuşla B sınavını geçemezsin diyip basıp gitmişti :lol: En ufak bir yapıcı, yardımcı olma derdi olmadan tek amacı “yargılamak” olan bir yaklaşım. Sonrasında o adamın uçuşlarını izlediğimde de benden daha iyi bir pilot olmadığını da açık seçil görebildim. Bu adamla sınava girince ne olacağı gayet net olduğu için de hiç polemiklik bir duruma girmeden basıp ulusal merkezde sınav almayı tercih etmiştim. Malesef ki benim yaşadığım bu duruma diğer kulüplerde sıkça rastlanıyormuş. Kralın ülkesinde kraldan çok kralcı olmasına da şaşmamak gerek sanırım :evil:
 
B sertifikası alınınca artık hedef iyice netleşti, jetleri uçurmak! Jet uçurabilmek için pek çok yerde B sertfikası yeterli görülüyor (ben kesinlikle katılmıyorum!) Bizim kulüpte de B sertifikası üzerine özel bir “türbin yeterlilik belgesi” gibisinden bir aşama gerekiyor. Bu belge de jetlerle ilgili genel teorik bilgilere ilaveten bizim kulübün sahasına özel olarak uyarlanmış bir dizi güvenlik gereklilikleri üzerine teorik bir sınav ile pratik uçuş değerlendirmesi sonucunda, yönetim kurulu tarafından veriliyor. Haliyle bu süreç biraz zaman alıyor, dahası, bizim saha panteri uçurmak için uygun değil, anlamsız bir risk olur. T-2 yi de artık türbin motoruyla uçurmama kararı almıştım, yani bu belgenin peşine düşmek kısa vadede anlamsızdı. Alternatif olarak JMA (Jet modelcileri derneği) etkinlikleri kısa vadede daha cazip görünüyordu benim için. Sıradaki ilk JMA etkinliği yine Buckminsterda Kasım ayı ortasındaydı. İlk olarak panteri bizim küçük arabaya sığdırıp sığdıramayacağımı ve gidiş dönüş 400 km yolda zarar görmeden taşıyabileceğimi görmem gerekliydi :lol:

Birkaç deneme sonrasında alternatif bir çözüm bulmayı başardım, modelin burnu benle birlikte ön koltukta oturuyor olacak ama olsun, biz birbirimizi çok seviyoruz zaten 🥰

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Modeli sığdırma konusunda guven gelince de hemen etkinliğe kaydımı yaptırıp modelin kontrollerine ve eksiklerini tamamlamaya giriştim. Yapılması gereken en büyük tüm yakıt sistemini yeniden sıfırdan yapmaktı. Zira yakıtla ilgili herşeyi taşınırken Umman’da bırakmam gerekmişti. Uzun bir yapılacaklar listesi hazırlayıp bir de zaman planlaması yapıp yavaştan işe koyuldum. İşlerin çoğu Ekim/Kasım döneminde yapıldı, ama önce bir motivasyon şeysi yapıp modelin genel durumunu görmeden de olmazdı değil mi!:coolxf:

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
 
Modeli sığdırma konusunda guven gelince de hemen etkinliğe kaydımı yaptırıp modelin kontrollerine ve eksiklerini tamamlamaya giriştim. Yapılması gereken en büyük tüm yakıt sistemini yeniden sıfırdan yapmaktı. Zira yakıtla ilgili herşeyi taşınırken Umman’da bırakmam gerekmişti. Uzun bir yapılacaklar listesi hazırlayıp bir de zaman planlaması yapıp yavaştan işe koyuldum. İşlerin çoğu Ekim/Kasım döneminde yapıldı, ama önce bir motivasyon şeysi yapıp modelin genel durumunu görmeden de olmazdı değil mi!:coolxf:
Devamini bekliyoruz :)
 
Eylül ayını kapatma vakti..

Ay iyi başlayıp epey verimli geçmesine rağmen sonu biraz tatsız oldu malesef.

T-2 ile ilgili bir karar almam gerekiyordu, yeniden türbine dönüştürme seçeneğini çoktan elemiştim, zira modelin gövdesinde ve kanatların bazı kısımlarında rahatsız edici seviyede bir kırılganlık oluşmaya başlamıştı, haliyle modelin yapısal bütünlüğü ile ilgili çekincelerim vardı. Bu aşırı kırılganlığın sebebinin de modelde kullandığım filamentlerden birisinden kaynaklandığını tespit ettim. İşin kötüsü, bu filament neredeyse tüm gövdede ve kanatlarda da hatırı sayılır bir oranda kullanılmıştı. Durumun vehametini anlatmak için uçağın kendi konusundaki şu mesajdaki fotoğraflara bşr bakalım: ( ) Bu fotolarda görülen sarı filament problemli olan filament... Neredeyse uçağın tamamı! Daha inşaat sırasında filamentle ilgili problemi farkettiğim için karbon borularla desteklenmeyen parçaları yeni bir filamentle tekrardan basmıştım. Yani yatay kuyruklar ve tüm kontrol yüzeyleri. Geri kalan kısımlar karbon borular ile destekli ve bir arada tutuldukları için çok sıkıntı çıkarmıyorlardı. Ancak zaman içinde filament kaynaklı sıkıntılar daha da büyümeye başladı, neredeyse tuttuğum anda kırılır hale geldiler. Gövde içine erişebildiğim için içerden asetonla "boyayarak" katmanları biraz olsun güçlendirebildim, ancak kanatlarda iniş takımı yuvası haricindeki yerlere ulaşmam mümkün olmadığı için içim rahat etmiyordu. Malum, türbin motorlarının en belirgin özellikleri ürettikleri itkinin uçağın uçuş hızına bağlı olarak azalmaması, haliyle anlık bir dikkatsizlikle model havada tehlikeli bir şekilde hızlanabilir. Bu kadar zayıflamış bir kanat yüzeyi ile bu riski almak istemedim.

Modeli EDF ile uçurma girişimlerinin sonucunda uçağın mevcut güç sistemiyle bizim çim pistten teker kesebilmesi için epey güçlü bir baş rüzgarına ihtiyaç duyduğunu görmüştüm. Yani ya sadece doğru yönden esen şiddetli rüzgarlı günleri günleri bekleyecektim, ya da epey bir para döküp üst seviye bir fan sistemi almam gerekecekti. Güçlü fan demek beraberinde daha da fazla parayı pile dökmek anlamına geliyor, sağlamlığı meçhul olan bir model için böylesi bir yatırıma girmek istemedim. Son seçenek ise modeli uçurmadan emekli etmek idi, ama model büyük, atölye küçük, tavan arasında da yer sorunum var, kısacası modeli kaldırma seçeneği de yoktu. O yüzden model ya uçacak ya uçmaya çalışırken ölecek gibi bir duruma geldim. Hava tahminlerinde haftasonunda piste çapraz doğrultuda esen epey şiddetli bir rüzgar olduğunu görünce risk alarak "scale day"deki son uçuştaki hasarı tamir edip modeli bir kez daha denemeye karar verdim.

Modelin burun dikmesi, retract mekanizması ve gövdenin burundaki alt kısmı epey bir hasarlıydı:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Burun dikmesi için gereken parçaları yeniden bastım ve monte ettim:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Retract sistemi için yeni bir m3 civata ve m5 somunu lehimledim:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Ve yerine monte ettim:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Burundaki hasarlı "kaporta" kısmını da hizalayıp asetonla geri yerlerine kaynatınca model yeniden uçmaya hazır hale gelip haftasonu pistte yerini aldı:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Ama uçuş malesef epey kısa sürdü...

Rüzgar yön ve şiddet açısından gayet güzeldi, ama şiddetli rüzgar beraberinde bolca türbülans da getirir. Model daha kalkışta epey bir yalpalıyordu (bu modelde daha önce jet motoruyla uçarken de farkettiğim garip bir salınım karakteri vardı, düşük hızlarda ve darbeli rüzgarda bu iyice artan bir hale geldi). Epey bir soğuk ter döktükten sonra kalkış sonrası olan salınımları kontrol altına alabildim ve kararlı bir tırmanışa geçebildim. Yeterince yükseklik alınca rüzgaraltına döndüm ve tırmanışa devem ettim. Rüzgaraltında patern yüksekliğine ulaşınca düz uçuşa geçtim ve pisti karşılamak için soldan yaklaşık 45 derecelik bir yatışla ama elevatör çekmeden geniş bir yarım daire ile dönüşe başladım. Dönüşün tam yarı noktasında, uçak tam piste dik hizaya geldiğinde bir darbe ile model bir anda 90 derece sağa yattı. Zaten rüzgar şiddeti ile epey hızla rüzgar altına sürüklendiğim için ve modelin hava hızı zar zor tutunmaya yettiği için geri sola doğru düzeltmeye çabalamak yerine hazır sağa yatmış modeli sağdan döndürmeye karar verdim. Yatış açısını az biraz azaltmaya çalışırken kuyruk rüzgarıyla gelen son bir darbe modelin kaderini kesinleştirdi, artık yeterince hava hızı kalmayan model yaklaşık 25-30 metrede, kurtarma şansı olmayan bir virile girip sahanın kuzeyindeki tarlaya baş üstü çakıldı... Yanımdaki arkadaşla birlikte enkaz alanına ilk ulaşma anımızı aşağğıdaki videoda izleyebilirsiniz:

Bu VIDEOYU görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol

Enkaz alanından toparlanan tüm parçalar...

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
 
2025 olmuş yahu, bu konu da havuz problemine döndü, güncelleme hızım gerçek zaman akışından daha yavaş, sanırım sürekli böyle üç-dört ay arkadan geliyor olacak burasi 🤣🤣

Bu vesile ile tüm RC Kolik ailesinin yeni yılını kutlayıp, Ekim ayına dalış yapıvereyim!

İlk icraat dual ace modelinin motorlarını yenilemek oldu. Elimde bir çift, özel olarak eşleştirilmiş Laser 70 motor vardı. Bu model için biraz büyük olsalar da onları kullanmaya karar vermiştim (alternatif olarak bir çift de RCV 60SP var, belki ilerde onlara da bir şans verebilirim).

Laserler biraz büyük oldukları için kitten çıkan motor yataklarını da yenileriyle değiştirmem gerekti.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu yeni yatakların montaj delikleri de farklı olunca yeni parçalar tasarlayıp lazerle 3mm kontradan kestim:

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Firewallda yeni delikler açılıp motorlar monte edildiler:

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Havaların erken kararmaya başlaması nedeniyle bahçede yarı karanlıkra yapılması gereken bir çalışmayla da gaz kolları, yakıt bağlantıları vs de yenilendi.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Sol motorun kafası gövde tarafına baktığı ve arada yeterli mesafe olmadığı için buji ısıtıcısını kullanamadığımı farkettim. Çözüm olarak hızlıca bir uzatma eklendi.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Laserler TT FS-54’lerden epey bir daha ağır olduğu için CG’yi ayarlamak adına modelin burnundaki pilleri olabildiğince arkaya çektim, o da yetmeyince kuyruğa 40gr ağırlık ekledim :) model son haliyle 5kg’ı az biraz geçmiş oldu, ama motorların performansı sayesinde genel olarak daha iyi uçar hale geldi diyebilirim.

Yeni motorlarla birkaç uçuş yaptıktan sonra da kokpite gopro kameramı takıp havadan bideo çekebilmek için bir düzenek de ekledim:

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Saha da artık yavaştan balçık moduna geçmeye başlamış olsa da yeni motorlarla ekim/kasım aylarında keyifli uçuşlar yapmak mümkün oldu.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol



Bu da gopro ile çekilmiş videolardan birisi:

Bu VIDEOYU görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
 
Gopro kabin goruntudune bayıldım abi
Çok güzel
Bunu bu tarz fpv de ucurursun ilerde inş🤩

Teşekkürler. Açıkçası kamerayı takarken beklentim pek yüksek değildi, patlar motorlu modellerde daha önceki çekimler hep hüsran olmuştu. Ama bu goprodaki dijital stabilizasyonun ne kadar etkili olacağını merak ediyordum biyandan da. Sonuç beklediğimden iyi çıktı, üstelik en alt seviyeye ayarlamış olmama rağmen. Videoları izler izlemez de ben de keşke yeniden FPV uçabilsem diye bir ah çektim. Burada FPV uçmak pek anlamlı değil, zira kurallar FPV uçarken mutlaka yanınızda bir gözlemci olmasını ve modelin asla görüş alanı dışına çıkmaması gerekiyor.
Yani kısacası benim gözümde FPV uçuşun keyfinin yarıdan fazlası kırpılmış durumda. Klüpte FPV ile ilgilenen iki üç kişi daha olsa o zaman en azından havada FPV it dalaşı yapmak süper keyifli olur ama malesef o da yok. Yine de şeytan dürtmüyor değil. Epey eski teknoloji de olsa FPV ekipmanım hala Türkiyede, bir ara onları getirip klüpte elemanları tahrik etmek için deneme yapma niyetim var. Birkaç kişinin kanına girebilirsem o zaman ekipman yenilemeyi de düşünebilirim :)

harika uçaklar..

Teşekkürler.
 
Panterin uçuşa hazır hale getirilmesi işlerinin çoğunluğunun ekim ve kasım aylarında yapıldığını yazmıştım daha önce, yapılması gereken en önemli iş yeni bir yakıt deposu yapmaktı. İşin enteresan yanı, taşınma sırasında zarar görmeyen tek kalıbım panterin yakıt deposu kalıplarıydı :)

Kalıpların iç yüzeylerini güzelce bir zımparalayıp boyayı yeniledim. Son kat olarak da yine 2K parlak oto verniği kullandım.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Vernik kemikleşince de kalıp ayırıcı wax uygulayıp kalıpları üretime hazır hale getirdim.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Kumaşlar yatırıldı:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Fazlalıklar traşlandı
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Epoksi tamamen sertleşince de kabuklar kalıptan çıkartıldılar
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Kuru birleştirme ile kabukların uyumu kontrol edilip onaylandı.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Nefeslik nipeli için üst yarıya delik açıldı:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Nipel monte edildi:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Alt yarıda kabukları yapıştırırken örtüşecek kısımın sınırını maskeleyip yüzeyi hafifçe zımparalayıp asetonla temizleyerek hazırladım.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Benzer şekilde üst yarıda da örtüşen kısım temizlendi ve epoksi uygulandı
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Yarılar bir araya getirilip boşluklara da epoksi uygulanıp sızdırmazlık sağlanıp kurumaya bırakıldı
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
 
Yeni deponun üstüne monte edilecek yeni ekipman tepsisi parçaları basıldı:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Ayaklar depo tepesine yapıştırıldı:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Tepsi ayaklara 4 tane m3 civata ile tutturuluyor, gerektiğinde de sökülebiliyor.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Deponun ana nipelinin monte edileceği yer işaretlendi
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Delindi
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Test edildi
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Ve bolca epoksi ile yerine yapıştırıldı
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
 
2025 olmuş yahu, bu konu da havuz problemine döndü, güncelleme hızım gerçek zaman akışından daha yavaş, sanırım sürekli böyle üç-dört ay arkadan geliyor olacak burasi 🤣🤣

Bu vesile ile tüm RC Kolik ailesinin yeni yılını kutlayıp, Ekim ayına dalış yapıvereyim!
Aman geç olsun yeter ki olsun kardeşim. :laugh: Bir ara o kadar çok ara verdin ki bu geç olan paylaşımları mumla arar olduk. :evil:

Bu vesileyle bizler de senin yeni yılı kutlarız kardeşim. :thumbup: İnşallah 2025 yılı paylaşımlar açısından tıpki eski günlerdeki gibi olur. ;)
 
Ekim ayının başlarında, depoyu yapmaya başlamadan önce geçici bir depo ile motoru sehpada test etmiştim.

Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol


Testler sırasında kulüpteki jet pilotlarından, hatta jet gurubunun organizasyonal olarak liderliğini yapan, kulübe özel kuralları yazan ve jet yeterlilik sınavlarını da yapan abimiz da sahadaydı. Testlerden sonra sohbet ettik biraz, o arada test düzeneğimi inceledi, sistem hakkında epey detaylı sorular sordu. Sonrasında kulüp jet yeterlilik belgesi almayı düşünüp düşünmediğimi sordu. Ben de henüz elimde kulüp sahasında uçurabileceğim uçağım olmadığını o yüzden de emin olmadığımı, şimdilik ilk hedefimin kasım ortasındaki JMA etkinliğine Panterle katılmak olduğunu söyledim. O da hepsi tamam ama gel biz senin sınavını yapalım, aradan çıksın dedi. Çift motorluyla yaptığım uçuşları izlediğini, o uçakla sınavı yapabileceğimizi de ekledi. Pekala dedim, teorik materyala calıştıktan sonra ilerki haftalarda denk geldiğimizde yaparız diye anlaştık. Sonrasında da laf panterle nerelerde uçuş yapabileceğime geldi. Benim şu anda elimdeki tek seçenek JMA etkinlikleri dedim. Onlar da hep uzak yerlerde, senede üç veya en fazla dört etkinliğe katılabilirim dedim. O da aslında başka alternatifler de olduğunu söyledi. Birisi çok yakın olmasa da başka bir kulüp (kendisi de oraya üyeymiş), ama buranın dezavantajı yeni üyelerin ancak bir sene sonrasında jet uçurmalarına izin verilmesi.
Diğer seçenek ise bize çok yakında bir pistten uçan bir grup dedi. Kesin olarak söz veremem ama gurubun kurucusu ve başkanıyla senin için konuşurum dedi. Bu guruptan haberim vardı açıkçası ama gayet kapalı bir gurup, epey bor araştırmama rağmen hiçbir şekilde ulaşabileceğim bir isim kontak vs bulamamıştım, şimdi ise fırsat kendiliğinden ayağıma gelmişti!
O günün akşamında gelen mesajla gurubun bir sonraki buluşmasına (ekim sonu) sadece izleyici olarak, tanışmak için (mülakat da denebilir 😅) davet edildiğim haberini aldım :halay::yuppi::hoppa:

Sonraki hafta, bizim kulübün başkanını da sahada yakalayınca hemen jet yeterlilik sınavını aradan çıkardık ve talebim kulüp yönetim kuruluna sevk edildi, onlar da sağolsunlar oy birliğiyle onaylamışlar. Böylece kulüpte jet uçurabilme yetkimi de almış oldum :halay::yuppi:

Takip eden hafta da yukarda bahsettiğim etkinlikğe katıldım. Ekip ummandaki pistimizden bile daha uzun ve geniş bir pistten uçuyor, üstelik benim için buraya ulaşmak normal uçuş sahasına ulaşmaktan bile daha kolay ve hızlı. Tam sahaya ulaştım, parketmiş arabalara doğru yaklaşıyordum ki arabada “you’re where you belong” (ait olduğun yerdesin) şarkısı çalmaya başladı! Aha dedim tamam bu iş!

Benim için gurubun kurucusuyla konuşan arkadaş Panter’in fotoğraflarını göstermiş ona, benden de bahsetmiş zaten. Ben alana ulaşıp da yanlarına gittiğimde adam direk elimi sıkıp “ekibe hoşgeldin, bugün ortamı izle, kendini sahaya ve uçuş prosedürlerine alıştır insanlarla tanış, bir sonraki etkinlikte sen de uçuyorsun dedi :heartxf::heartxf::heartxf::halay::halay::halay::hoppa::hoppa::hoppa: Rüyada mıyım ne! Eve yarım saat mesafede, en az 30 tane jetin ve hayli üst seviye pilotların olduğu bir alandayım, üstelik bir sonraki etkinlikte ben de uçuyor olacağım! :heartxf::heartxf::heartxf:

Pist harika olsa da uçuş alanı ile ilgili bir problem vardı ama. Daha önce yaşanan bazı kazalar nedeniyle modellerin uçabileceği hava sahası epey bir sınırlanmış. Etkinlik boyunca dönüşümlü olarak pilotlardan biri pistin karşı tarafındaki bir konumda “nöbet” tutuyor, havadaki model sınıra yaklaşırsa veya ihlal ederse hemen telsizle uçuş hattına haber veriyor. İki kez sınırı ihlal eden pilotlar da guruptan ihraç ediliyor. Bu biraz stres yarattı açıkçası, zira özellikle inişe gelirken benim alışık olduğumdan çok daha dar bir dönüş yapıp pisti karşılamak gerekiyor. İnişe gelirken dar dönüş yapmak da en son isteyeceğiniz bir şey… O gün diğer uçanları dikkatle izledim nerden ne yükseklikten döndüklerini vs mental ve görsel olarak kafama yazmaya çalıştım olduğunca. Panterden çok daha büyük, ağır ve hızlı modeller vardı sahada (hatta panter sahada olsa muhtemelen en küçük model olurdu 😅) Bu modeller bile “fiziken” yapabiliyorsa panter de yapar, mesele psikolojik ve biraz da eli alıştırmalık diyerekten yapabileceğime ikna oldum!

En önemli şey son yaklaşma için yapılan dar dönüşte modeli hızsız bırakmamak. En azından pist uzun, biraz fazla hızla, güvende olacak şekilde dönerim, inişte model uzasa da yeterince pist var diyerekten bir nebze olsun rahatladım.

Bir sonraki etkinlik tarihi 1 Aralık olarak belirlenmişti. Artık yeni sorun “kasım ortasındaki JMA etkinliği için Buckminster’a gitmeli mi (buckminsterin pisti bir nebze daha kötü ama sınırsız hava sahası var) yoksa hiç riske etmeden ilk uçuşu 1 aralığa bırakıp uzun ve geniş pistin nimetlerinden faydalanarak mı yapmalı” haline geldi.. tabi bir de asla öngörülemeyen bir hava durumu değişkeni de var işin içinde… En nihayetinde hava durumu üzerine kumar oynayıp ilk uçuşu 1 Aralığa erteleyip JMA etkinliğine gitmekten vazgeçtim.

Kasım ayıyla devam edeceğiz…