Kimse bişey yazmamış, ben artık gerçekle yüzleşeyim. Bugün bir buluşma yaptık, hava soğuktu ama başlar çok keyifliydi.
İkinci uçuşta X5'i kaybettim. Herşey çok güzel giderken, modele ve kendime güvenim zirve yapmışken bir anda modeli fazla uzağa kaçırdım, oryantasyonu kaybettim. Geri çekmeye çalışırken daha da uzağa gitti, baş-kuyruk falan kalmadı, nokta kadar oldu, gözden kayboldu. Düştüğü yeri dahi göremedik. Gün batımına kadar aradım, ama eve elim boş geldim. Daha doğrusu pal tutucu ve büyük pilden dolayı modele takamadığım çiziksiz kanopisiyle...
Kırım ayrı bir şey, ama bu apayrı bişeymiş, çok sinir bozucu bişeymiş. Çok uzun zamandır bu kadar modum düşmemiş, özgüvenim sarsılmamıştı. Akşama kadar soğukta ve çamurun içinde debelendim, uzaktan modele benzettiğim taşlara, poşetlere koştum durdum
Aramada bana yardımcı olan Rasim kardeşime, Mevlüt abime, Ankaradan misafirim Deniz'e, daha sonra ikici aramada yanımda olan eşime çok teşekkür ediyorum.